Nowy Brunszwik (ang. New Brunswick, fr. Nouveau-Brunswick) – prowincja Kanady. Największa z trzech nadmorskich prowincji. Nowy Brunszwik znajduje się w całości na stałym lądzie. Od zachodu i północy graniczy z prowincją Quebec. Od północy poprzez cieśninę Northumberland Strait z Wyspą Księcia Edwarda, Od wschodu z Nową Szkocją i od południa ze stanem USA Maine. Największymi miastami prowincji są Saint John, Moncton i stolica prowincji Fredericton. 33% ludności Nowego Brunszwiku jest frankofonami i używa francuskiego jako pierwszego języka.
Nowy Brunszwik został wydzielony z Nowej Szkocji jako oddzielna kolonia w 1784. W 1854 kolonia otrzymała status dominium. Większość ludności kolonii pochodziło od przybyłych do niej po rewolucji amerykańskiej lojalistów. Istniały tam także nieliczne gminy ludności akadyjskiej i Indian Mikmaków (Mi’kmaq, Micmac). W połowie XIX w. Nowy Brunszwik był jednym z najludniejszych i najsilniejszym gospodarczo brytyjskich dominiów w Ameryce Północnej. W początku lat sześćdziesiątych w Nowym Brunszwiku powstała koncepcja unii atlantyckich dominiów brytyjskich. Z czasem pomysł ten rozszerzono na wszystkie brytyjskie kolonie w Północnej Ameryce. W 1867 Nowy Brunszwik jako jedna z czterech pierwszych prowincji Kanady, stał się członkiem założycielem Konfederacji Kanady.
